Tövbe Etmek

Hoşumuza gitmeyen gerçekleri duyduğumuzda çoğu zaman rahatsız oluruz, özellikle de söz konusu biz olursak ve bu yüzden kendimizi değiştirmemiz gerekiyorsa. Başkalarını suçlamayı tercih ederiz ve saatlerce onların hataları ve ne yapması gerektiği hakkında konuşuruz... Ama kendimize karşı dürüst olursak her gün düşündüğümüz, söylediğimiz ve yaptığımız kötü şeyleri görebiliriz.

Gerçekle yüzleşmektense çoğunlukla şu üç yoldan birine başvururuz: Birincisi, görmezden gelmek: Her şeyi örtbas edip suçu gizlemeye çalışırız. “Özür dilerim” gibi sözleri gururumuzdan ya da utandığımızdan dolayı söylemez ve hiçbir şey olmamış gibi davranırız. Ya da kendimizi başkalarıyla karşılaştırır ve diğerlerinin bizden daha iyi olmadığı sonucuna varırız: “Çok da büyük bir sorun değil, normal bir şey bu.” Üçüncü yol ise, kendimizi haklı çıkarmaya çalışmaktır. Mevcut koşulları ya da geçmişi suçlarız veya her şeye kader deriz, yani yapacak bir şey yokmuş gibi düşünürüz.

Bu yollarla nefsimize dayanarak onurumuzu korumaya çalışırız. Fakat aslında bu şekilde kendimizi hep daha büyük haksızlıklara sürükler ve kimse olanları öğrenmesin diye hep yeni yalanlar üretiriz. Ardından gerçeğin ortaya çıkacağı korkusu içinde yaşarız. Fakat vicdanımızı susturarak kendimize ve başkalarına ne kadar zarar verdiğimizin farkında değilizdir.

Günahlarını gizleyen başarılı olmaz, itiraf edip bırakansa merhamet bulur. (Süleyman'ın Özdeyişleri 28:13)

Günah nedir?

İlk olarak günah kelimesi, genel olarak dünyayı ve insanları yöneten bir gücü ifade eder. Bundan dolayı Tanrı’dan uzaktayız. Ama Tanrı, bizi bu günahın gücünden kurtarmak için bize bir yol açtı. Bu öneriyi kabul ettiğimizde Tanrı bize yeni bir yaşam verir – yani “yeniden doğarız”.

Yeniden doğmamışsanız ya da emin değilseniz: Yeniden doğma sürecini daha ayrıntılı anlatan “Tanrı’nın hikâyesi” ve “Vaftiz” derslerine bakınız.

Diğer yandan günah, Tanrı’nın verdiği buyruklarından belirli bir tanesini ihlal etmektir. Neyin iyi ve kötü olduğunu tanımlamak Tanrı’ya mahsustur. O, bizi korumak için kurallar koymuştur. Bunlar sadece eylemlerle ilgili değildir. Yaptığımız her şey daha önce arzularımızda ve düşüncelerimizde başlar, yani yüreğimizden kaynaklanır. İsa Mesih bunu Matta 5:27-28’de açıklar: “‹Zina etmeyeceksin› dendiğini duydunuz. Ama ben size diyorum ki, bir kadına şehvetle bakan her adam, yüreğinde o kadınla zina etmiş olur.”

Tanrı bizim kusursuz olmamızı ister (Matta 5:48). Mesele sadece kötü şeylerden kaçınmak değildir, aynı zamanda iyi bir şeyi yapabilecekken yapmamak da bir hatadır: Bu nedenle, yapılması gereken iyi şeyi bilip de yapmayan, günah işlemiş olur. (Yakup 4:17).
Sonuçta günah, Tanrı’nın istediklerine karşı olan tüm düşünce, kelime ve eylemlerdir.

Günahın sonuçları

Kendimize, başkalarına ve Tanrı’ya karşı günah işleyebiliriz. Kendimize ve başkalarına karşı olan her suç aynı zamanda Tanrı’ya karşı da bir günah olur, çünkü O’nun davranışlarımız konusunda bize verdiği buyrukları çiğnemiş oluruz. Günahın sonuçları ise ondan kimlerin etkilendiğine göre değişir: Her şey sadece düşüncelerimizde mi oldu? Yaptıklarımızdan dolayı başkaları acı çeker mi? Ya da kasti olarak insanları daha çok günaha mı soktuk?

Tanrı’nın istediklerini yerine getirmezsek, Şeytan’ın istediklerini yapmış oluruz, çünkü o hep Tanrı’nın istediğinin zıddını ister. Günah işlediğimiz zaman Şeytana kapı açıp hayatımızda ona güç kazandırırız. Başka bir deyişle, günahtan her zaman lânet doğar (Örneğin; yalan söyleyen kişi hiç kimseye güvenemez. Açgözlü birisi hiç bir zaman tatmin olmaz. Suç duyguları bizi engeller). Lânetten kurtulmak ve bu kapıları kapatmak için tek bir yol vardır: Günahlarımızdan tövbe edip onlardan tamamen dönmemiz gerekir.

Tövbe adımları

Pray at the beginning: God, open my eyes to see my sin as you see it.

1. Fark etmek

Artık bir şeyleri örtbas etmeyi bırakırız ve tamamen dürüst oluruz: Yaptıklarımız yanlıştı. İhmal edilebilecek ufak bir şey değildi, tam tersine bizim ve başka insanlar için ciddi sonuçları doğurdu. Şimdi bunun sorumluluğunu üstleniyoruz.

2. İtiraf etmek

Tanrı’ya günahımızı açıklarız ve O’ndan af dileriz. Başka insanlara karşı suç işlediysek onlara da suçumuzu itiraf ederiz. Özür dileriz.

3. Telafi etmek

Başkaları günahımızdan dolayı zarar gördüyse mümkün olduğu kadar bu eksiği gidermeye çalışırız. Bundan kaçınırsak aslında yaptıklarımızdan tam olarak pişman değiliz ve affedilmeyi hak etmiyoruz demektir.

4. Yeni bir şekilde düşünmek ve davranmak

Bu günahtan döndükten sonra artık Tanrı’nın buna karşılık ne istediğine yöneliriz. Düşüncelerimizi ve alışkanlıklarımızı kontrol ederiz ve Tanrı’nın istediklerine göre yaşamaya, düşünmeye ve davranmaya başlarız. O’ndan yardım dileriz.

Sonunda sorabilirsiniz: Tanrı’nın bunun için beni affettiğinden emin miyim?
Eğer cevabınız hayırsa bu konuda tecrübeli birisinden yardım alın.

Ama günahlarımızı itiraf edersek, güvenilir ve adil olan Tanrı günahlarımızı bağışlayıp bizi her kötülükten arındıracaktır. (1.Yuhanna 1:9)

Notlar

Remorse

If I try to omit a step it’s a sign that I don’t really regret all of what I did.

Birinden yardım almak

Çoğu zaman tek başımıza gereken tüm adımları atmakta zorlanırız. Fakat günah artık sır olmayınca gücünü kaybeder. Yakup 5:16 şöyle der: “Bu nedenle, şifa bulmak için günahlarınızı birbirinize itiraf edin ve birbiriniz için dua edin.”

Vicdanımız

Kuralları çiğnemek üzere olduğumuzda vicdanımız içsel bir ses gibi bizi uyarabilir. Vicdanımız büyüdüğümüz yerde “doğru” ve “yanlış” sayılanlarla şekillenir. Fakat bunlar, Tanrı’nın ahlaki değerleriyle aynı olmayabilir. Bu yüzden yalnızca vicdanımıza dayanmamalıyız. Bazen vicdanımız yanlış alarm verebilir; bazense başka bir konuda, bir şey Tanrı’nın gözünde günah olmasına rağmen vicdanımız donuk kalıp bizi uyarmayabilir. Bir şeyin günah olup olmadığını anlamak için her zaman Tanrı’ya danışmamız ve buna göre düşüncelerimizi ve hislerimizi O’nunla yenilememiz gerekir.

Kimin önünde günahımı itiraf edilmeli?

Günahı ve sonuçlarından etkilenmiş insanların önünde itiraf etmeliyiz. Birçok insan etkilendiyse ya da günahımız üstlendiğimiz rolünü zedeliyorsa (örneğin önder olarak), herkesin önünde veya kamuya açık bir şekilde itiraf etmeliyiz. Sadece düşüncelerimizde bir kişiye karşı günah işlememiz durumunda, Tanrı’dan af dilemek yeterlidir, bu kişiye anlatmamıza gerek yoktur.
Hangi durumun geçerli olduğu konusunda emin değilseniz, bu süreçte size yardım eden kişiye danışın.

Kendi yüreğimize bakmak

Galatyalılar 5:19-21’i okuyun. Tanrı’ya aşağıdaki soruyu sormak ve not almak için 2 dakika ayıralım:

Uygulama

Hangi şeyleri halletmeye başlamak isterim? Bu süreçte kim bana destek olmalı?
Şimdi net bir plan yapalım!